Net sıfır hedefleri, karbon ayak izi takibini içerir. Net sıfır hedeflerine ulaşmak için şirketler, karbon ayak izlerini sürekli olarak izlemeli ve azaltmayı hedeflemelidir. Karbon ayak izi, bir bireyin, şirketin veya ürünün doğrudan ve dolaylı olarak atmosfere saldığı toplam sera gazı miktarını ifade eder. Karbon ayak izi, genellikle CO2 eşdeğeri (CO2e) cinsinden hesaplanır. Hesaplama, enerji tüketimi, ulaşım, atık yönetimi ve diğer faaliyetlerden kaynaklanan emisyonları içerir. Bu emisyonların firmaların kendisi ve devletler tarafından takibi yapılması gerekmektedir. Devletler tarafından takibi ile ilgili Dünya’da uygulanan Emisyon Ticaret Sistemleri bulunmaktadır. Bu konuda uygulamaya ilk konulan sistemlerden birisi EU-ETS’dir

EU Emission Trading System (EU ETS), Avrupa Birliği'nin karbon emisyonlarını azaltmak için oluşturduğu bir emisyon ticaret sistemidir. Bu sistemde, belirli bir miktar emisyon izni (cap) belirlenir ve şirketler bu izinleri ticaret yaparak kullanabilirler. Şirketler, emisyonlarını azaltarak ihtiyaç duyduklarından fazla izinlerini satabilir veya izinleri satın alarak emisyonlarını dengeleyebilir. EU-ETS kapsamında ithal edilen ürünlerin karbon emisyonları dikkate alınarak ek bir vergi uygulanır. Bu sistemin ismi SKDM (Sınırda Karbon Düzenleme Mekanizmasıdır).

Sınırda Karbon Düzenleme Mekanizması (SKDM), Avrupa Birliği'nin ithal edilen ürünlerin karbon içeriklerine göre çalışan bir uygulamadır. SKDM yerli üreticiler ile ithalatçılar arasında eşit bir ticaret alanı sağlamak ve karbon sızıntısını önlemek amacıyla uygulanır. EU-ETS ve SKDM gibi mekanizmalar, şirketlerin karbon emisyonlarını izlemelerini ve azaltmalarını ve sürdürülebilirlik hedeflerini ulaşmalarını teşvik eder.

Sürdürülebilirlik, doğal kaynakları koruyarak ve çevresel, sosyal ve ekonomik faktörleri dengeleyerek gelecek nesillerin ihtiyaçlarını karşılayabilme yeteneğidir. ESG kriterlerine uyan şirketler, yatırımcılar, müşteriler ve diğer paydaşlar nezdinde daha güvenilir ve sorumlu olarak algılanır. Ayrıca, ESG performansı yüksek olan şirketler, uzun vadeli finansal başarı ve sürdürülebilir büyüme elde etme olasılıkları daha yüksektir ve şirketlerin bu performanslarını raporlamaları gerekir.

Sürdürülebilirlik raporu, bir şirketin çevresel, sosyal ve ekonomik performansını ve sürdürülebilirlik hedeflerine yönelik ilerlemelerini açıklayan belgedir. Bu raporlar, şirketlerin sürdürülebilirlik çabalarını, başarılarını ve gelecekteki hedeflerini şeffaf bir şekilde paylaşmalarını sağlar. Bu raporlamada dünyada ve Türkiye’de kullanılan iki yaygın standart vardır. Bunlardan GRI Standartları, şirketlerin ekonomik, çevresel ve sosyal etkilerini raporlamaları için yönergeler sunar. TSRS (Türkiye Sürdürülebilirlik Raporlama Standartları), Türkiye'de faaliyet gösteren şirketler için sürdürülebilirlik raporlaması konusunda rehberlik eden yerel standartlardır. Türkiye’de yıllık aktif toplamı 500 milyon Türk Lirası, Yıllık Net Satış Hasılatı 1 milyar Türk Lirası olan ve 250 kişi çalıştırma kriterlerinden herhangi iki tanesini sağlayan firmaların TSRS kapsamındaki sürdürülebilirlik raporlaması zorunluluğu bulunmaktadır.

Karbon kredisi, bir ton karbondioksit (CO2) veya eşdeğer miktarda başka bir sera gazı emisyonunun azaltılması, ortadan kaldırılması veya önlenmesi karşılığında verilen bir sertifikadır. Bu sertifikalar, emisyon azaltma projeleri tarafından üretilir ve gönüllü veya düzenleyici karbon piyasalarında alınıp satılabilir. Sertifikalandırılmış karbon kredileri, gönüllü veya düzenleyici karbon piyasalarında alınıp satılabilir. Şirketler ve bireyler, karbon ayak izlerini dengelemek amacıyla bu kredileri satın alabilirler.

Şirketler ve bireyler, karbon kredileri satın alarak kendi emisyonlarını denkleştirebilirler. Örneğin, bir şirketin yıllık karbon ayak izi 10,000 ton CO2 ise, bu miktarı denkleştirmek için 10,000 karbon kredisi satın alabilir. Karbon offsetleme, özellikle net sıfır hedeflerine ulaşmak isteyen kuruluşlar için önemli bir strateji olarak kullanılır.